Historia Huty ANDRZEJ S.A.
1836 r. - | na lewym brzegu Małej Panwi, Andrzej Maria hrabia Renard, założył Hutę żelaza, która od nazwiska generalnego pełnomocnika i administratora przyjęła nazwę Zawadzky-Werk; nazwę potwierdził, a znak fabryczny dla tej Huty zatwierdził w roku 1840 Prezydent Rejencji Opolskiej, |
1855 r. - | właścicielem Huty została "Minerwa", Śląska Spółka Hutniczno-Leśno-Górnicza we Wrocławiu; przewodniczącym rady nadzorczej tej spółki został największy jej udziałowiec hr. Renard, |
1858 r. - | uruchomiono linię kolejową opolsko-tarnogórską ze stacją w Zawadzkiem; w tymże roku Huta zostaje do niej podłączona, |
1871 r. - | Huta przechodzi do nowo utworzonej Górnoślaskiej Spółki Akcyjnej Potrzeb Kolei Żelaznych w skrócie nazywanej "Oberbedarf" z siedzibą we Wrocławiu, później w Rudzie Śląskiej ( Huta "Pokój" ), a od roku 1919 w Gliwicach, |
1913 r. - | Huta rozpoczęła produkcję wagonów i rozjazdów kolejowych, |
1914-18 r. - | produkcja hutnicza przechodzi na tory wojenne; likwiduje sie piece pudlarskie, a zakład przechodzi dużą modernizację, |
1921 r. - | w czasie III Powstania Śląskiego Huta pełniła rolę powstańczych warsztatów naprawczych, |
1926 r. - | Huta wchodzi w skład Zjednoczonych Hut Górnośląskich w skrócie nazywanych "OberHutten" z siedzibą w Gliwicach; główne i pomocnicze napędy walcarek przestawia się na napęd elektryczny, |
1929-33 r. - | światowy kryzys ekonomiczny poważnie ogranicza produkcję Huty, znacznie ograniczono zatrudnienie oraz wprowadzono tzw. "świętówki" i skrócone tygodnie pracy, |
1934-38 r. - | częściowa modernizacja Huty związana z przestawieniem jej na produkcję wyrobów ze stali jakościowej; uruchomiona zostaje produkcja prętów ciągnionych oraz budowa pojazdów, |
1939-44 r. - | rozbudowuje się i modernizuje kuźnię matrycową i obróbkę cieplną oraz uzupełnia się wyposażenie wydziału budowy pojazdów; produkcja wojskowa zaczyna dominować w Hucie, |
1 lipiec 1941 r. - | zakład zmienia nazwę na "AndreasHutte" ( Huta Andrzej ), |
styczeń 1945 r. - | do Zawadzkiego wkracza Armia Czerwona, która mienie Huty traktuje jako zdobycz wojenną; pozostały puste hale fabryczne i część zburzonych fundamentów; na placu składowym pozostały zapasy materiałów wsadowych, |
1 sierpień 1945 r. - | grupa operacyjna KERM obejmuje tereny Huty "Andrzej"; opiekę nad zakładem powierzono hucie Baildon w Katowicach; brak wyposażenia jest powodem przeznaczenia zakładu na magazyn wyrobów hutniczych, |
1945 r. - | załoga Huty porządkuje teren; w końcu grudnia, wyremontowanych na terenie zakładu narzędziami przyniesionymi przez samych robotników z domu, 50 wagonów towarowych przekazanych zostaje na miejscową stację kolejową, |
1 styczen 1948 r. - | Huta "Andrzej" po przejęciu przez Skarb Państwa wchodzi w skład Gliwickich Zakładów Hutniczych z siedzibą w Gliwicach, |
1 kwiecień 1950 r. - | Huta staje się samodzielnym przedsiębiorstwem państwowym pod nazwą Huta "Andrzej" w ramach Centralnego Zarządu Przemysłu Hutniczego w Katowicach, |
1952 r. - | Huta wchodzi w skład Centralnego Zarządu Przemysłu Stali Specjalnej, |
1954 r. - | Huta decyzją Ministra Hutnictwa zmienia nazwę na "Huta im. Gen. Karola Świerczewskiego", |
1958 r. - | Huta wchodzi w skład Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach |
1961-65 r. - | na terenie Huty realizowane są inwestycje centralne pod nazwą "Budowa Walcowni i Ciągarni Rur"; po ich zakończeniu Huta produkuje rury stalowe bez szwu, |
1 styczeń 1990 r. - | na wniosek załogi wyrażony w referendum Minister Przemysłu przywraca nazwę: Huta "Andrzej" |
1 kwiecień 1996 r. - | przekształcono przedsiębiorstwo państwowe w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą: Huta "Andrzej" S.A. |
1990-2000 r. - | w latach 90-tych wydzielono z Huty pięć spółek prawa handlowego zależnych i stowarzyszonych z Hutą, tworzących grupę kapitałową. Sama Huta skupiła się na wytwarzaniu i dostarczaniu rur stalowych bez szwu. |
maj 1999 r. - | zrealizowano modernizację ciągu gorącego w rejonie walcarki redukcyjnej w Zakładzie Rurowni, |
2000 r. - | Huta weszła w skład Grupy Kapitałowej GCB Centrostal Bydgoszcz. |